به دنبال يك آشنا

 دختر بچه حدوداً 2 ساله در تاريخ 1362/03/17 در ميدان انقلاب توسط ماموران كلانتري 108 رودكي با بلواز عكسدار سفيد، شلوار سفيد، كفش سفيد دور قرمز پيدا شده و پس از چند روز در جهاد سازندگي واقع در ميدان انقلاب تحويل بهزيستي شيرخوارگاه آمنه شده، اگر مرا بخاطر مي‌آوريد لطفا پيام بگذاريد

 گم شدن مادرم در شهر تبريز در تاريخ 1391/03/07

 سلام نمي دونم چطوري و از کجا شروع  بکنم فقط سرنوشت زيباي خانواده ام و خودم در تاريخ 1391/03/07 ساعت 3 ظهرروز يکشنبه، خوشي و خوشبختي را از دست داد.

 توروخدا هرکسي صاحب عکس زير را ديده با شماره موبايل 09141023513 تماس بگيره.

به دنبال يك آشنا

آيا اين عکس را مي شناسيد؟

شبکه ايران-شوک/ سال 1335 يا 1336 تنها کمتر از يک سال از تولدم مي‌گذشت که از خانواده‌ام جدا شده و به جمع پرمهر خانواده‌اي بامحبت که تنها يک دختر 16 ساله داشتند، پاي گذاشتم. پدر خانواده‌ام که وي را از همه دنيا بيشتر دوست دارم در سال 1337 برايم شناسنامه‌اي جديد گرفت. سال‌ها در کنارشان زندگي کردم و آنها زيباترين روزهاي زندگي‌شان را به پاي من ريختند و مرا از محبت سيراب کردند.

اما يک روز واقعيت زندگي‌ام را فهميدم. متأسفانه هيچيک از نزديکان و آشنايان حاضر نبودند نشاني از خانواده واقعي‌ام بدهند. هر کدام از اقوام به گونه‌اي از بازگوکردن داستان زندگي من طفره مي‌روند. 
آنها مرا در ديار تنهايي و بي‌خبري رها کرده‌اند. اسم واقعي‌ام را نمي‌دانم و نمي‌دانم اهل کجا هستم. 
پدر و مادرخوانده‌ام اهل شمال کشور بودند اما از يکي از بستگان شنيدم اهل شيرازم و از ديگري شنيدم اهل محلاتم. يک بار هم از پدرخوانده‌ام حرف‌هايي از اصفهان شنيدم که متأسفانه هرگز در مورد آن توضيحي نداد.  يکي از لحظات دردناک و دشوار زندگي انسان زماني است که از وي بپرسند اهل کجايي؟ و پاسخي نداشته باشد و نداند کجا به دنيا آمده و اهل کجاست؟! 7 سال است که در کوچه پس‌کوچه‌هاي خاطرات اطرافيان پرسه مي‌زنم و به دنبال هويتم مي‌گردم. 
7  سال است که هر روز از خود مي‌پرسم که پدر و مادرم چشم‌هايشان را چگونه بسته‌اند و من را کنار خيابان گذاشته و رفته‌اند يا موقع تنها گذاشتن من دلشان لرزيده!... 
همه شب و روزهاي اين 7 سال از خودم پرسيدم که من کجاي زندگي پدر و مادرم بودم که ديگر آنها را ندارم. 
بغض همدم لحظاتم شده و ترس از نيافتن پدر و مادري که هم‌خونشان هستم وجودم را مي‌لرزاند. آيا تلاش من براي پيدا کردن آنها بي‌سرانجام است يا يک نشاني مرا به آنها خواهد رساند  
امروز چراغ‌هاي خانه‌ام روشن است و من پدر چند فرزند هستم اما دلم تاريک و بي‌نور است و همه دردم اين است که خودم را نمي‌شناسم. 
از همه شمايي که عکس مرا مي‌بينيد خواهش مي‌کنم خوب نگاهم کنيد شايد من شبيه يکي از آشنايانتان باشم. اگر مرا مي‌شناسيد نگذاريد تا ابد بي‌هويت باقي بمانم!کساني‌که اطلاعاتي از سرنوشت اين مرد دارند مي‌توانند با شماره 21-88761620 گروه شوک روزنامه تماس بگيرند.

نوزادي با پستانک قرمزرنگ

جويندگان عاطفه: در يکي از روزهاي گرم شهريور سال 1361 مهر جدايي از خانواده روي پرونده نوزادي سه روزه نقش بست. در همان روزهاي گرم تابستان ابراهيم از گرماي آغوش مادر محروم شد و در گوشه‌اي از اورژانس بيمارستان امام سجاد (ع) حس تلخ تنهايي را تجربه کرد.

پرستاران مهربان ابراهيم کوچولو را در حالي پيدا کردند که لباس نوزادي سفيدرنگ برتن داشت و يک کهنه گلدار قرمز، يک کهنه رنگارنگ، پستانکي به رنگ قرمز و يک مشمع آبي‌رنگ در کنار کوله باري مملو از درد بي‌کسي و تنهايي به همراهش بود. مسئولان بيمارستان به اميد يافتن پدر و مادر ابراهيم، نوزاد را به بهزيستي سپردند اما متأسفانه ردي از پدر و مادرش پيدا نشد و چندي بعد مسئولان شيرخوارگاه آمنه ابراهيم را به زوج مهرباني سپردند که پناه بي‌قراري‌هايش شوند. 
ابراهيم از زندگي پر از مهـر و عطوفت پدر و مادرخوانده‌اش مي‌گويد، از تلاش‌هاي شبانه‌روزي آنها براي موفقيت و شادکامي‌هايش. از خاطرات شيرين روزهاي زندگي اما هميشه در پس همه اين شادي‌ها غمي است که در نگاهش موج مي‌زند، سؤالي که ابراهيم براي يافتن پاسخش به هر دري مي‌زند. چه شد که مادرم مجبور شد مرا تنها بگذارد؟ پدر و مادر واقعي من کجا هستند و چه سرنوشتي داشته‌اند.

 سلام.من به دنبال خواهرم هستم كه در سال 1364 توسط بابام دريك ساك درمحله اي درمنطقه اذري سر راه گذاشته شده.لطفا كمكم كنيد

 به دنبال يك اشنا

دختر بچه حدوداً 2 ساله در تاريخ 1362/03/17 در ميدان انقلاب توسط ماموران 108 كلانتري رودكي با بلواز عكسدار سفيد، شلوار سفيد، كفش سفيد دور قرمز پيدا شده و پس از چند روز در جهاد سازندگي واقع در ميدان انقلاب تحويل بهزيستي شيرخوارگاه آمنه شده، اگر مرا بخاطر مي‌آوريد لطفا با اين ايميل تماس بگيريد. mhinoosh@yahoo.com

دختركي تكيه داده به ديوار تنهايي

يكي بود و عاطفه اي نبود

دختركي در حسرت شانه هاي مادر

گم شدن مادرم در شهر تبريز در تاريخ 1391/03/07

 سلام نمي دونم چطوري و از کجا شروع  بکنم فقط سرنوشت زيباي خانواده ام و خودم در تاريخ 1391/03/07 ساعت 3 ظهرروز يکشنبه، خوشي و خوشبختي را از دست داد.

 توروخدا هرکسي صاحب عکس زير را ديده با شماره موبايل 09141023513 تماس بگيره.

من فاطمه هستم

متولد اردیبهشت سال 1360 هستم که بعد از چند ماه از دنیا اومدنم مادرم از پدر جدا شد و من با پدرم زندگی میکردم و دیگه از مادرم خبری ندارم و الان بعد 32 سال همه جا را دنبالش گشتم ولی نتونستم پیداش کنم تنها اطلاعاتی که از او دارم اینکه اسمش زهرا است و در سال 1359 و 1360 در شرکت قرقره زیبا در جاده مخصوص تهران کرج کار میکرده و اصلیتش قوچانی هستش می خواستم منو راهنمایی یا کمک کنی که به آرزوم که دیدن مادرم برسم  .لطفا اگر كسي اطلاعاتي داره در اين خصوص پيام بزاره
با تشکر فاطمه
 

به دنبال يك اشنا

دختر بچه حدوداً 2 ساله در تاريخ 1362/03/17 در ميدان انقلاب توسط ماموران 108 كلانتري رودكي با بلواز عكسدار سفيد، شلوار سفيد، كفش سفيد دور قرمز پيدا شده و پس از چند روز در جهاد سازندگي واقع در ميدان انقلاب تحويل بهزيستي شيرخوارگاه آمنه شده، اگر مرا بخاطر مي‌آوريد لطفا با اين ايميل تماس بگيريد.  mhinoosh@yahoo.com

شيرخواره اي كه پشت درها رها شده بود

کودک گمشده اي درآرزوي مهرمادر

به دنبال يك اشنا

دختر بچه حدوداً 2 ساله در تاريخ 1362/03/17 در ميدان انقلاب  توسط ماموران 108 كلانتري رودكي با بلواز عكسدار سفيد، شلوار سفيد، كفش سفيد دور قرمز پيدا شده و پس از چند روز در جهاد سازندگي واقع در ميدان انقلاب تحويل بهزيستي شيرخوارگاه آمنه شده، اگر مرا بخاطر مي‌آوريد لطفا با اين ايميل تماس بگيريد.  mhinoosh@yahoo.com

سلام من فرشته هستم و الان در یزدم من 25 سالمه و 23 سال قبل در شیر خوار گاه آمنه بودم و مرا به خانواده ای در یزد سپرده اند به من گفته شده که مادرم با یک اسم جعلی به نام نادره در بیمارستانی در تهران مرا بستری و مرا که از عفونت کلیه رنج میبردم رها کرده از تمام کسانی که می توانند اطلاعاتی از خانواده ام بدهند عاجزانه تقاضای یاری دارم من الان معلم هستم کمک می خواهم مرا راهنمایی کنید

سومين آلبوم جويندگان عاطفه ـ سال 90

مرهم زخم زندگي پسر 18 ساله 
    من سيامك هستم و حالا18 سال دارم و در كنار پدر و مادرخوانده ام كه به اندازه تمام دنيا دوست شان دارم زندگي مي كنم.
    آنها مرا از شيرخوارگاه آمنه تهران به فرزندخواندگي پذيرفته اند. آن طور كه به من گفته اند سال 1374 وقتي دوساله بودم ماموران پليس مرا در حالي كه پيراهن و شلوار آبي بافتني به تن داشتم در خيابان وليعصر روبه روي اداره ثبت پيدا كرده و به شيرخوارگاه برده اند. نمي دانم چرا و به چه علتي پدر و مادرم رهايم كرده اند. شايد هم كساني مرا از آنها جدا نموده و سر راه گذاشته اند. با اينكه نمي دانم آيا در تمام اين سال ها فكر من بوده و هستند يا نه؟ اما دلم مي خواهد آنها را پيدا كنم و تمام گذشته زندگي ام را دريابم. اول انتظار دارم خود آنها به سراغم بيايند و بعد هم از كساني كه به هر نحوي از ماجراي زندگي ام خبر دارند و نام و نشاني پدر و مادرم را مي دانند تقاضا مي كنم ياري ام دهند و بر زخم هاي دلم در تماس با گروه جويندگان عاطفه روزنامه ايران مرهم بگذارند.
    
    
    سرنوشت مرموز مرد 65 ساله
    بچه ها در هر سن و سالي بايد بدانند حتي اگر پير هم شوند، باز هم والدين دلسوز، مراقب شان هستند. به راستي چقدر زندگي براي آنها كه عزيزشان را از دست داده يا او را گم كرده اند، سخت است. ضمن اين كه هميشه با چشمان هراسان و منتظر به دنبال نگاه هاي آشنا هستند، شايد نشاني از عزيزشان بيابند. در اين ميان صندوقچه دل خانم گلشن - مادر عين الله فرهي قهي - پر از غم دوري فرزند است.
    فرزند گلشن خانم متولد 1325 است كه در روز 14 تير سال 1377 ساعت 8 صبح براي دريافت چك از خانه خارج شد، اما هرگز بازنگشت. مادر و بستگانش همه جا را زير پا گذاشتند تا ردي از او بيابند، ولي هرچه بيشتر جست و جو كردند، كمتر اثري از او يافتند. حالامادر دلشكسته ملتمسانه از شما مردم دلسوز و مهربان براي يافتن پسرش تقاضاي كمك دارد. مادري كه عمر و جواني و زندگي اش را به پاي فرزندش ريخت تا به ثمر رسيدنش را ببيند، اما دست تقدير آنها را از هم جدا كرده با اين حال مادر دلشكسته همچنان چشم انتظار فرزندش است.
    اگر از سرنوشت اين مرد اطلاعي داريد، با تلفن گروه جويندگان عاطفه روزنامه ايران تماس بگيريد.